Verslag WVA Hemelvaarttocht voor motorboten 2019

Het grootste deel van de 10 deelnemers verblijft de nacht voor vertrek al aan boord van hun schip in de WVA-haven.

Op Hemelvaartsdag 30/5/2019 gaan we om 09.00 uur starten. Uiteraard vlak voor vertrek nog even een palaver om een aantal specifieke punten van de tocht even extra onder de aandacht van de deelnemers te brengen. Het is nl. niet zomaar een puzzeltochtje over de Westeinder, nee er wordt op vaarwater gevaren waar we met veel bruggen, sluizen en snelvarende binnenvaartschepen te maken kunnen krijgen. Een goede voorbereiding van dit soort tochten waar meerdere boten aan deelnemen is daarom een must. De organisatie, te weten Toine en Ingrid Niessen en Jaap en Gerdien Snel hebben er vooraf al flink wat tijd in gestoken opdat we niet voor al te veel verrassingen komen te staan. Alhoewel het onderweg best kan gebeuren dat er improvisatie nodig blijkt omdat er iets gestremd is of een haven reservering anders uitpakt dan afgesproken enz..

We vertrokken om klokslag negen uur in een druilerig regenbuitje met 9 schepen vanuit onze haven. Er werd vlot door Alphen gevaren.

Ter hoogte van de Alphense brug werden we vanaf het balkon met de twee vlaggen door onze voorzitter Marius en zijn vrouw Lenneke uitgezwaaid. Bij Gouwluis sloot de laatste deelnemer zich aan bij de groep en gingen we met 10 boten in colonne de Gouwe op.

Het ging t.m. de Julianasluis lekker vlot. De grootste bottleneck in de tocht bleek de Waaiersluis in de Hollandse IJssel. Daar moesten we in 5 gangen doorheen geschut worden. Deze sluis is zo klein, dat er slechts twee boten tegelijk in passen.

Om ca 15.00 uur werd zoals gepland in Oudewater aangelegd. Alleen nu voor de bruggen en niet erna zoals gepland, want dat lag al helemaal vol met pleziervaart. We hebben op deze Hemelvaartsdag geen beroepsvaart gezien.

Zo'n pas gemaaid graskantje in Oudewater is trouwens wel een uitdaging. Het is een geliefde plek voor de bewoners om daar de hond uit te laten. Maar alleen nu was alle poep 'netjes' onder het gras afgedekt en zag je het niet. Totdat je erin gaat staan. Je merkt dit pas als je aan boord bent en van achter tot voor door de kajuit hebt gelopen… @#$%×*%$#. Wellicht was er deze keer een hondeneigenaar die het niet nodig vond om het zelf netjes op te ruimen. Als je dan vanuit de politiek hoort dat ze het liefst een vuilwaterzuivering op ieder plezierbootje zien om de e-colli bacterie in het oppervlaktewater te beteugelen dan mogen ze hier wel eerst aan beginnen. Veel hondeneigenaars hebben 'gelukkig' schepjes en gooien de vuiligheid in het water… "Mag dit dan nog wel?" vraag ik mij af.  In ieder geval sta je er dan niet in… Alleen als je even gaat zwemmen kan het tussen je kiezen komen en word je ziek. Dat is niet goed natuurlijk. Jammer voor Maarten….

De volgende ochtend om 09.00 uur start de 2e etappe naar Vianen. Deze loopt perfect en als we even aanmeren voor de Koninginnesluis bij Vreeswijk gaat het licht al snel op rood/groen de sluis wordt dus vlot voor ons bediend.

We steken de Lek over. Sommigen voor en anderen achter het enkele binnenvaartschip langs dat er net aan komt. Voor een enkeling is het even een momentje om de dieselmotor op volle kracht te zetten en de verstuivers flink door te blazen. De anderen doet het kalmer en met wat minder macho gedrag.

We gaan door de redelijk gevulde Grote Sluis bij Vianen en komen daarna midden in het Sleepbootweekend gewoel. Dit straalt een gezelligheid en saamhorigheid uit die je blij maakt.

Wij konden tussen dit gewoel door met enige voorzichtigheid onze gereserveerde plekjes in de oude industriehaven aan bakboordzijde na de sluis bereiken.

Het weer was prachtig, zomers' warm en bijna windstil. We hadden een subliem uitzicht vanaf onze plekjes richting sleepboten. In deze entourage werd om 17.00 uur de traditionele steigerborrel gehouden. We hadden steiger naast de Progress van de familie vd Waard die tijdens onze borrel diverse 'opduwertjes' in het ruim takelde om deze weer mee te nemen naar Zwartsluis voor een volgend evenement.

Wij genoten van alles en ook van onze eigen accordeonist Jon Roosemalen die ons trakteerde op het ene na het andere shanty melodietje. Er werd uit volle borst en soms met volle mond meegezongen. Dat laatste was dan onverstaanbaar.

We kregen een extra dag om al die schepen, veelal uitgerust met Industrie motoren uit Alphen aan den Rijn, te bekijken en getuige te zijn van o.a. een behendigheidswedstrijd voor een brede categorie aan duwertjes en sleepboten. Dat laatste was echt indrukwekkend!

Op zondag 2/6 gingen we om 09.30 uur weer los richting Leerdam. Na Arkel gingen we bakboord uit en voeren we op de prachtige meanderende rivier de Linge. Wat je dan ziet is betoverend.

Het lijkt wel of je in een schilderij vaart zo mooi. De hoge begroeide groene wal met prachtige huizen als kastelen en zo mooi geplaatst als in een boeket van kleuren.

Het was druk met pleziervaart op deze mooie weekenddag.

We voeren een voor een achteruit de haven in en konden aanmeren aan de gereserveerde steigers in de mooie haven van de WSV De Oude Horn in Leerdam. De tochtorganisatie had gereserveerd voor 20 personen bij een restaurant aan het water. Daar waren 2 tafels op een perfecte plek op het buitenterras voor ons gereserveerd. Het was prima weer om buiten te eten. We genoten van de maaltijd en de gezelligheid.

De volgende dag gingen weer terug. Nu de Linge afvarende richting Gorinchem, waar we na de schutting op de Merwede uitkwamen. Hier stond een forse westelijke stroom. Dit betekende dat na het voorzichtig oversteken tussen de op- en afvarende snelle beroepsscheepvaart eerst een stukje tegenstroom gevaren moest worden om de Historische haven van Woudrichem te bereiken.

Hier werden we hartelijk ontvangen door de vrouwelijke havenmeester. Zij organiseerde voor ons een bezoek aan het Visserijmuseum in het stadje. Deze was normaal op alle maandagen gesloten voor publiek, maar speciaal voor ons werd er een uitzondering gemaakt. Het was echt een leuk museum. De rondleiding door de museummedewerkers was zeer boeiend. De vroegere zalmvisserij op de rivieren is toch heel wat anders dan vissen op zee.

De laatste etappe werd op dinsdag gevaren naar Den Bosch. Eerst via de Afgedamde Maas naar de Wilhelminasluis en daarna over de mooie Andelse Maas en via het Heusdens-kanaal naar de Bergse Maas. Hierna door het Dieze kanaal naar de Henriëtte sluis en naar Den Bosch, waar wij een prachtige steiger helemaal voor onszelf hadden.

Het is een feest om in Den Bosch te liggen. Een prachtige stad met heel veel winkels voor hen die van winkelen houden en ook een stad met meerdere musea voor de Cultuurliefhebbers.

Ook een stad met een imposante historie die ons uitgebreid is verteld door onze stadswandelinggids Tiny. Ze heeft ons 2 uur door de stad begeleid. Duidelijk was dat de Bosschenaren vroeger aan de andere kant stonden en niet aan de Oranjes verknocht waren.

Verder door de stad door de vroegere buurt van de meisjes van plezier tot in de St. Jans Basiliek waar we nu veel meer over weten dan voor deze rondleiding.

Het was een Hemelvaarttocht die klonk als een klok! Het was gezellig met deze groep. Met als hoogtepunten de Sleepbootdagen, het Visserijmuseum en de interessante stadswandeling door Den Bosch.

De organisatie heeft een prima tocht in elkaar gezet en tot in alle details perfect voorbereid.

Toine, Ingrid, Jaap en Gerdien namens alle deelnemers BEDANKT!

Ben Larkens.

Aan deze tocht werd deelgenomen door: