Op de inmiddels voor de WVA bekende locatie van Les Pointeurs had een grote groep WVA’ers zich verzameld voor een gezellige avond. Tijdens deze gure avond in maart, was er binnen in de Jeu de Boule gebouwen volop gezelligheid. Tijdens het welkomstdrankje werden de Teams ingedeeld, de partners werden van elkaar gescheiden en eenieder speelde in een gemixt team. Voor vrijwel iedereen was dit de eerste kennismaking met Jeu de Boule, ofwel Pétanque.
Na de uitleg gingen de spelers in de overdekte binnenhal de banen op. Er werd gespeeld in doublet of triplet teams. (Voor de leken onder ons: een doublet team bestaat uit twee personen en uit hoeveel personen een triplet team bestaat kunt u vast zelf wel bedenken.)
Het was even puzzelen om de drie bij elkaar behorende ballen, vanaf nu noemen wij ze “boules”, te selecteren. Maar daarna gingen de teams aan de slag. Per baan streden twee teams tegen elkaar. In totaal waren er zo’n acht banen in gebruik.
Vanuit de werpcirkel werd de houten “but” (spreek uit buut) zes- tot tienmeter ver weg gegooid. Ja en vanaf dat moment proberen om de eigen team boule(s) zo dicht mogelijk bij de but te laten stoppen, of om de boules van de tegenstanders weg te ketsen. In het begin ging het er nog wat houterig en onwennig aan toe, maar alras kreeg men de slag en de smaak te pakken.
Op het moment dat alle boules van beide teams gegooid waren was de mêne (ofwel werpronde) afgelopen en moesten de punten geteld worden. Er kwamen zelfs echte meetlinten van de “Officials van Les Pointeurs” aan te pas om exact te bepalen welk team de punten had gescoord en tevens hoeveel punten. De puntentelling werd per baan op scoreborden bijgehouden.
Er werden net zoveel mêne’s (werprondes) gehouden tot één van de teams 13 punten had behaald. De “officials” noteerden na afloop alle door iedereen behaalde punten en geïncasseerde tegenpunten.
Na deze eerste inspanningen was het tijd voor het buffet, met heerlijke salades en voortreffelijke saté. Dit alles was uitstekend verzorgd door onze gastheren en gastvrouwen. De ervaringen werden uitgewisseld en doorgesproken, het ging er de hele avond zeer geanimeerd aan toe.
De handen waren gewassen en de kelen gesmeerd, dus het werd tijd voor een volgende ronde Pétanque. Om het verenigingsgevoel te verhogen, werden alle teams opnieuw ingedeeld en eenieder speelde de volgende wedstrijd met een andere partner en andere tegenstanders.
Tijdens deze wedstrijd kwamen de spelers nog beter voorbereid de banen op. De spelregels waren inmiddels beter ingedaald en het speelplezier werd hierdoor nog meer verhoogd. Aan de gezichten was bij sommigen het fanatisme van het gezicht af te lezen en anderen genoten ervan als een boule van de tegenstander vakkundig werd weg-geketst. Een enkeling gooide de boule met een dusdanige kracht, dat deze vanaf de overkant van de baan werd teruggekaatst.
Na afloop van de tweede wedstrijd haalde men nog een drankje bij de bar en werd er na-gekletst totdat de wedstrijdleiding de puntentelling had gedaan.
Bij de prijsuitreiking werd er een poedelprijs en een beker uitgereikt. De prijs voor de speler met de meeste punten ging naar Eltjo Bos. Hij mocht de beker in ontvangst nemen. Sommige deelnemers mompelden, dat dit maar een wisselbeker zou moeten worden. Wie weet? De avond werd hooglijk gewaardeerd.
Dit was het laatste WVA-winterevenement van dit seizoen. Nog een paar weken en dan gaan onze schepen weer te water of worden ze zomergereed gemaakt, net als onze mooie haven, die er op 1 april weer "spic en span" bij zal liggen!
Veel dank gaat uit naar de Activiteitencommissie en naar de vrijwilligers van Les Pointeurs.
Uw verslaggever,
Albert Remmelts
10 maart 2019