Een jaar of drie geleden hebben wij op deze website onze ervaringen met u gedeeld in het Toplicht stukje Hoe het roer om ging . Dit ging over de overstap van het varen met de zeilboot naar het varen met een motorboot(je). Hier leest u het vervolg.
We zijn na bijna vier seizoenen motorbootvaren een ervaring rijker en deze willen we graag met u delen. Was het leuk? Heeft het ons gebracht wat we ervan verwacht hadden? Op deze vragen kunnen we positief antwoord geven. Ja het was best leuk en het was ook wel een beetje wat we ervan verwacht hadden.
Het is best fijn om door Nederland te varen. Er zijn prachtige plekjes om te bezoeken met een lage motorboot van 2.32 hoog. Plekjes waar we vroeger met ons zeiljacht niet konden komen vanwege masthoogte en/of kieldiepte waren nu voor ons wel bereikbaar. Hier hebben we dankbaar gebruik van gemaakt. Gelukkig werden we er vooraf op gewezen dat je met een lage boot de meeste bruggen zo kunt passeren. Die raad hebben we opgevolgd. Dat was vergeleken met onze zeilboot een verademing! Slechts 1 brug moest er open om Katwijk te bereiken. Slechts 1 brug moest er open om in Amsterdam het IJ of de Amstel te bereiken. Met deze boothoogte waren ook de Elfstedenroute en de Kleiroute in Friesland mogelijk. Dat was genieten.
We hebben natuurlijk niet alle havens in het land aangedaan in die vier seizoenen, maar wel heel veel. We zijn in alle windstreken van Nederland geweest. Inclusief de Kempen route door Noord België. Ook het Markermeer, de Randmeren en het IJsselmeer zijn we regelmatig overgestoken. Friesland hebben we ieder jaar bezocht en dit vonden we heerlijk varen. Ook vanuit Maastricht de Maas af en langs de mooie plaatsen en die fantastische waterplassen in Limburg waar we wel eens van gehoord hadden maar nooit waren geweest. Dat was een waar hoogtepunt.
Tussendoor gingen wij regelmatig voor korte bezoekjes naar het snel bereikbare Katwijk waar je iedere keer een vakantiegevoel van krijgt.
In de afgelopen winter hebben wij onszelf wel afgevraagd: "Hoe lang willen we dit nog doen?"
De ervaring met het motorbootvaren hebben wij nu opgedaan het was leuk, maar we vonden het genoeg. We spraken af dit nog één seizoen voort te zetten. Het plan werd gesmeed om het volgend jaar (2021) misschien de boot de in de verkoop te zetten. We wilden dit jaar eerst nog een keer naar Maastricht en aansluitend nog een rondje Noord-Holland. Na 45 jaar varen waarvan 35 jaar zomervakanties op de boot, werd het toch tijd voor iets anders.
Er kwam iets tussen. Dit voorjaar werden met zijn allen getrakteerd op de Corona maatregelen in onze en ook in alle andere jachthavens. Het werd er niet gezelliger op. Je kunt het je nu in die warmte met al die drukte op het water niet meer voorstellen, maar er was tot juni in de meeste havens helemaal niets te beleven. Limburg en Brabant waren juist de plekken waar je niet moest komen vanwege de daar opgelaaide Corona besmettingen. Kortom, het rondje Maastricht zou het dus niet worden dus werd dat maar over geslagen. We begonnen uit nood met wat korte tochtjes.
Daarna zijn we met het rondje Noord Holland gestart met als hoogtepunt het verblijf in Groet bij Schoorl en ook in de Marine Watersporthaven in 'ons' oude Den Helder waar we bijna 50 jaar geleden nog kort gewoond hebben. De tocht eindigde met enkele dagen regen en wind. Onderweg namen we de definitieve beslissing: De boot gaat volgend jaar in de verkoop! Toegegeven, de saaie Corona situatie heeft hier wel aan bijgedragen. Dit maakte het varen in de begin periode van dit jaar een zeer saaie bezigheid. Op de jachthavens was alles gesloten. In Alkmaar mocht je daarom zelfs gratis liggen. Even gezellige de stad inlopen dan maar. Daar waren teveel mensen, gauw weer terug aan boord. Nauwelijks praatjes op de steiger en geen restaurant bezoekjes mogelijk. Dan blijft alleen het varen zelf over om van A naar B te gaan.
Na een paar weken weer thuis te zijn gebleven met nog een tochtje naar Katwijk, besloten we om maar een rondje Alphen - Woerden - Uithoorn - Alphen te varen. Het klonk niet echt als een wereldreis. De Corona maatregelen werden iets versoepeld. Beperkte opening van het sanitair op de havens werd mogelijk en zelfs een terrasje pakken kon weer. Een dag voor vertrek werd er voor de komende dagen heet weer voorspeld, 31 graden.. Toen we dit hoorden, keken wij elkaar aan en zeiden vrijwel gelijktijdig: "Nu met dat warme weer naar Woerden.? Hmmmm...." Zonder aarzelen kozen we beide direct voor het ruimere water, "Het wordt Zeeland. Yess!!"
Het werd dus een kort rondje Zeeland naar de Grevelingen. Heerlijk dat open zoute water, daar ligt ons hart. Veel plekjes waar we vroeger met ons zeiljacht kwamen hebben we in het kort weer aangedaan. Alblasserdam, Willemstad, Bruinisse, Brouwershaven en Strijensas. We hebben hier nog even van genoten, met vrijwel alleen zeilschepen om ons heen... Het eindigde met wat veel wind. Twee dagen verwaaid gelegen in Brouwershaven, lekker ouderwets. Daarna op de terugtocht gingen we met een flink windje 5 Bft in de rug van Brouw naar Strijensas, het was een heerlijk tochtje.
Door de overspannen botenmarkt werden we door vrienden in Brouwershaven aangeraden nu de boot in de verkoop te leggen, omdat de markt volgend jaar wel eens in zou kunnen storten door de verkoop van de schepen die dit jaar met grote getale in een opwelling zijn gekocht. Dus we hebben de knoop doorgehakt om het nu te doen in plaats van volgend jaar. Toch een grote stap opeens. Er werd met best nog enige twijfel een klein briefje "Te Koop" met telefoonnummer opgehangen aan het raam en de boot werd een week later op Botentekoop.nl gezet. Binnen 4 weken was de boot verkocht. Gelukkig wel aan enthousiaste watersporters met ervaring, die er heel blij mee zijn.
Was de vorige verkoop van onze zeilboot een emotioneel afscheid van een stuk van ons leven waar we veel avonturen mee haden beleefd, dit ervoeren wij minder heftig. Maar we waren met deze Agder 840 ook zeer blij en hij heeft ons precies gegeven wat we zochten. Een kwaliteitsboot van goed Polyester. Goed vaarbaar op klein en iets groter water en met meer dan voldoende comfort om de dingen te doen die wij wilden. Qua comfort deed het nauwelijks onder voor ons grotere zeiljacht.
We hebben bijna 45 jaar genoten van de watersport. Het zeilen had altijd onze passie. Hier haalden wij de meeste voldoening uit. Het varen in de ruimere vaargebieden zoals de Zeeuwse zeearmen, de Wadden en op de zee zelf en het meer afhankelijk zijn van het weer, de wind, de getijden en de stromingen, maakte het een avontuurlijke sportieve bezigheid. Soms met mede zeilers het dagen verwaaid liggen in zeehavens als Duinkerken, Gravelines, Boulogne enz... Omdat het te hard waaide of omdat de wind uit de verkeerde richting kwam. Of soms alleen wachten op een gunstig tij.. Dat hoorde er ook bij dat was avontuur. Dat was de 'sport'.
Met het motorboten werden wij een ervaring rijker. Varen op de binnenwateren was best leuk. Het was makkelijker en heel ontspannen. Het was wat minder qua actie en het vergde iets minder aan nautische kennis, maar we hadden het niet willen missen.
Toegegeven, de Corona situatie heeft het proces voor ons wel iets versneld. We zijn nu uitgevaren. We zeggen niet nooit meer.. misschien komt er nog een zeilbootje voor de kleinkids om even de plas mee op te gaan. Geen sloep, dat is niets voor zeilers, dat verveelt.
Het roer was al om, maar we hebben nu ook de motor voor het laatst uitgezet.
Ben en Matty Larkens ex-eigenaren van de Ms. Maybe
Augustus 2020.