Afgelopen week mocht ik de primeur meemaken van mijn dag-havendienst. Afgelopen jaren had ik al wel de avond-havendiensten gedraaid
Na de overdracht op zondagmiddag sprong ik Maandagmorgen om 07.00 uur op de fiets om naar de haven te gaan, voor een gezellige week met veel zonneschijn en goedgemutste mensen. Later werd ik gevolgd door Hanny. Het was voor mij een leerzame week, waarin de toegangsbrug vele malen bediend moest worden voor stuk voor stuk hartelijk zwaaiende mensen.
Het was vooral leuk om het de passanten naar de zin te maken. In het begin van de week waren er 9 passanten tegelijk in de haven. Zonder uitzondering verlieten alle passanten de WVA-haven met een zeer goed gevoel over onze haven en vereniging, vaak met een ferme handdruk ter afscheid. Een aantal passanten keert al enkele jaren met enig regelmaat in onze haven terug. De nieuwkomers gaven aan, dat zij zeker weer terug willen komen en reclame voor ons zullen maken. Eenieder is onder de indruk van onze gastvrijheid, faciliteiten: keurig sanitair, WIFI, leenfietsen met fietstas en dergelijke. Ook de rust en het veiligheidsgevoel wordt zeer op prijs gesteld. Op een moment maakten de verschillende passanten dankbaar gebruik van het windscherm op de Lis en werden er gezellig ervaringen uitgewisseld tussen passanten en WVA'ers. Het praatje met de havenmeester werd volgens mij ook op prijs gesteld. Passanten waarderen het welkomstboekje en vroegen waar het webadres van onze vereniging stond. Vervolgens is Hanny snel begonnen om alle boekjes handmatig te voorzien van de tekst www.wvalphen.nl.
Een Zwitsers echtpaar keerde dit jaar voor de tweede maal terug en heeft zoveel vertrouwen in onze vereniging dat zij hun schip een maand in onze haven achterlaten. Zelf gingen zij met het vliegtuig naar huis. Eind juli willen zij hun schip opnieuw voor een maand bij ons achterlaten. Goed voor hun en goed voor onze vereniging. Dit is al het tweede Zwitserse echtpaar, dat hun kostbare bezit aan onze waakzaamheid toevertrouwd. Anderhalve dag voor zij naar Zwitserland zouden vliegen ging hun tent stuk. Met behulp van enige bemiddeling door de havenmeester, werden er spontaan logistieke diensten aangeboden door een van onze eigen leden, zodat de defecte tent 's-avonds weer keurig gerepareerd op het schip stond. De volgende morgen liet het echtpaar hun schip met een gerust hart bij ons achter.
Helaas kwam er ook een dag voor waarop wij geen enkele binnenkomende passant mochten ontvangen.
Dat wij een internationale haven hebben staat vast, wij mochten in deze week zowel Zwitsers, Duitsers als Australiërs begroeten. Een van onze Nederlandse passanten stond aan de vooravond van een door de ANWB georganiseerde toervaart door de Vlaamse Westhoek.
De dagelijkse momenten van koffie- en theedrinken, in de buitenlucht, samen met de (soms voor of na hun vaartocht terugkomende) aanwezige collega leden waren dagelijks weer een genoegen. Hierdoor is er een speciale WVA-gemeenschapszin onder de leden van onze vereniging. Tevens leer je op die manier ook weer andere leden kennen. En passant kon ik enkele leden ter plekke verder op weg helpen bij het gebruik van de beveiligde pagina's van onze website.
Vrijdag aan het eind van de middag kwam "Hertog Jan" de haven in, met een volop draaiende dompelpomp om het binnenstromende buitenwater weer uit de boot te pompen. In de sluis van Gouda was een van hun kunststof huiddoorvoeren gebarsten, na geraakt te zijn door de lage houten drijvende balk in de sluis.
De 71-jarige schipper was zo lenig als een slangenmens en met Deon zijn gewicht op de bakboordzijde kon de schipper liggend op de steiger de huiddoorvoer aan stuurboordzijde vervangen. Waarop Albert aan de binnenzijde de moer erop kon draaien. Om te voorkomen dat de schipper te water zou gaan hield Hanny hem bij zijn enkels vast. Ondanks de narigheid voor deze aardige passanten was het al met al een vermakelijk gebeuren, waarbij het schippers echtpaar blij en dankbaar was voor onze hulp en de goede afloop. De dag na het incident werden er in de gehele boot nog grote hoeveelheden (schoon) buitenwater gevonden. De zondag werd door het echtpaar gebruikt om weer op adem te komen, voordat men verder ging varen.
Gedurende deze week werden tot ieders verbazing ook jonge meerkoeten geboren. Moeder meerkoet had al vele weken bezitgenomen van het zwemplateau van een sloep en ja plotseling waren er twee kleintjes. Helaas lag er een grote meeuw op de loer en werd er al snel een koetje verschalkt. Gelukkig kwamen er een dag later nog enkele meerkoetjes uit de eieren gekropen.
Niet alles gaat in zo'n week van een leien dakje. Op een middag begaf het vuilhek het. Na enig onderzoek met doorwinterde leden bleken een aantal tanden van de tandheugel te zijn afgesleten. Overwogen werd om de tanden op te lassen. (Vergelijk het met een soort noodkronen plaatsen.) na breed overleg konden wij via de contacten van een van de leden aan de benodigde nieuwe onderdelen (tandheugel en tandwiel) komen. Een van onze leden stelde zelfs voor om zijn vaarvakantie te onderbreken en met een leenauto naar Alphen terug te keren om de reparatie uit te voeren. Gelukkig was er een drietal aanwezige en ervaren leden bereid om de benodigde werkzaamheden op vrijdag gezamenlijk uit te voeren. Vanaf 12.30 uur werkte het vuilhek weer naar behoren, al zullen er na de zomer nog wel wat vervolg aanpassingen nodig zijn. Prachtig om deze verenigingszin mee te mogen maken. Wat ben je samen toch tot veel in staat!
Terwijl wij ons dat zondagmorgen afvroegen kwamen wij erachter dat het grote bord op de Lis met: "Watersportvereniging Alphen a/d Rijn Passanten welkom!" nog in de berging stond. Dus twee-man sterk snel het bord opgehaald en op de Lis gehangen. Nu maar afwachten of er nog meer passanten onze mooie haven zullen aandoen. In tegenstelling tot de tekst op het welkomst bord, voelde ik mij meer havenmeester dan brugwachter.
Brugwachter of Havenmeester?
Mede door het hoofdzakelijk mooie weer hadden Hanny en ik een vakantiegevoel gedurende onze week, dat werd versterkt door het op de boot, in de haven, blijven slapen. Het was wel weer aangenaam, als de avond havenmeesters ter aflossing kwamen, zo kun je toch nog even van de haven weggaan. Wij kunnen ons voorstellen dat de leden graag een weekje havendienst willen draaien, al zal het met koud en regenachtig weer wel een heel andere ervaring zijn. Na een hele rustige zondag en na de overdracht aan de havenmeester van de volgende week, vertrokken wij weer huiswaarts, twee kleindochters waren al komen kijken waar opa en oma deze week waren geweest. Volgend jaar ben ik graag weer van de partij.
Albert Remmelts
14 juni 2016
