Vanaf nu gaan we weliswaar op ons gemak, proberen van haven naar haven te varen. We hebben zelf een lijstje met havens uitgezocht, maar ook een meegekregen. We zullen zien wat er mogelijk is. Het weer is omgeslagen. Er staat weer behoorlijk wat wind en zo nu en dan regent het ook flink. We gaan tot Bad Essen.
Eerst varen we een jachthaven in aanleg voorbij. Verderop moet een klein jachthaventje liggen, waar je met een kar van de haven en eigen jerrycans diesel kunt halen. De haveningang is behoorlijk smal en er staat een vlagerige wind. Met wat snelheid erin, vlug een box pakken en vastmaken. Het lukt beide boten. De dames gaan aan de wandel Bad Essen in en de mannen gaan diesel halen. Het is ongeveer 3 kilometer lopen naar de pomp. We gaan over de brug van het kanaal en pakken het schuine paadje. Leeg is dat geen probleem, maar met 4 jerrycans van 20 liter elk wordt het schuiven naar beneden. We herhalen het nog een keer en dan zitten de tanks weer vol.
Op de terugweg zullen we gaan kijken of de nieuwe haven al kan worden gebruikt. Deze haven ligt vrijwel tegenover de winkels en het dorp. Dat is wel wat voor de terugweg. Het was een tochtje van goed 4,5 uur en je kunt lekker doorvaren, want er zijn voorlopig geen sluizen en de bruggen zijn allemaal hoog genoeg. Wel heb je bij dit soort haventjes last van het binnenvaartverkeer. Deze schepen zuigen behoorlijk wat water weg. Maar het moet gezegd worden, op enige afstand van de havens staat een bord met een jachthaven aanduiding en vrijwel alle schepen gaan van het gas af tot ze voorbij zijn.
Het is de 27e mei en warempel, het is lekker weer geworden! Voor het eerst, sinds we onderweg zijn, zit ik in overhemd en korte broek te sturen! We gaan vandaag van Bad Essen naar Minden. Dat is een grote jachthaven en vlakbij de kruising met de Weser. Het is tochtje van nog geen 3 uur. Bij het binnenvaren zien wij de Helios liggen, het voormalige schip van ons WVA-lid Leo de Vries. De huidige eigenaren hebben de naam gehandhaafd en ook de thuishaven. We horen dat het schip dan niet in Duitsland behoeft te worden geregistreerd en dus ook geen vaarbelasting hoeft te betalen! Nadat we een plek hebben gekregen gaan de fietsen van boord en gaan we op pad richting Minden zelf.
Allereerst bekijken we de sluizen en daarna gaan we Minden in. Minden heeft een mooi oud centrum en hier scoor ik een extra batterij voor het fototoestel. Het is lastig als je onderweg veel foto’s maakt en op een gegeven moment ontdekt dat er geen stroom meer in zit.
We laten Minden achter ons en varen het aquaduct over richting Hannover. We willen daar een beetje op tijd zijn, want het is een kleine haven en we hebben gehoord dat deze haven in het seizoen vrijwel altijd vol ligt. We hebben geluk, de Hilrie krijgt een box en wij liggen aan de buitenkant. Diverse plezierjachten worden nadien geweigerd. Je moet dan verderop aan de wal gaan liggen. Op zich een goede plek maar behoorlijk last van voorbijvarende schepen. We eten in het clubschip. Er wordt ons geadviseerd een normale schnitzel te nemen in plaats van de kleine. Dat is een Lady’s schnitzel! Wel de grote is dus echt groot. Met veel moeite wordt alles opgegeten en ruimte voor een toetje is er niet meer. Het was overigens wel een voortreffelijke schnitzel en we besluiten nu al dat we op de terugweg hier weer zullen eten. De havenmeester vertelt ons dat we wel moeten reserveren, dan houdt hij tot 18.00 uur twee plaatsen voor ons vrij. Op de terugweg willen we de stad in. Dit is goed te doen met de bus welke vlakbij de haven stopt en doorrijdt tot in het centrum.
We gaan op tijd weg. Het wordt nu voor de Hilrie spannend. De kapiteinse is een binnenvaartdochter en de sluis welke er nu aan komt (de eerste op het Mittellandkanaal) geeft zowel bij haar als bij haar oudere zuster gemengde gevoelens. Het is inderdaad indrukwekkend. Twee torens, met daar tussen een gebouw.
Onder de torens twee zwarte gaten, die de ingangen zijn van de sluis Anderten. Er varen twee binnenvaartschepen voor ons en we melden ons op de marifoon. Het is enige tijd stil. Nadat de binnenvaartschepen zijn ingevaren gaan de lichten op rood! Dan zien we de lichten weer op groen gaan en we horen dat we in mogen varen. Aan weerszijde is voldoende ruimte om achter de schepen aan te kunnen meren. Achter ons gaat de deur dicht, er klinkt een signaal en we gaan stijgen. Ongeveer 14 meter omhoog. Alles gaat heel rustig en er is voldoende tijd om over te kunnen pakken. Omdat deze sluis snel en makkelijk gegaan is besluiten we maar lekker door te varen naar Braunschweig. Om even over half zes liggen we vast.
We gaan nu straks de sluis Sufeld in. Er staat aangegeven dat er glijbolders zijn. We hebben na de sluis pech. Een binnenvaartschip voor ons heeft geen haast. Passeren hier gaat niet in verband met werkzaamheden, dus het vroeg in de haven van Wolfsburg aankomen, zit er niet in. Gelukkig is het niet druk in de haven en kunnen we naast elkaar in het zonnetje liggen. Er zit op de kop van de haven een prima Italiaan, dus de dames zijn vrijgesteld van het koken. We gaan op ons gemak maar eens rondkijken. Achter de haven is een schitterend park aangelegd. Allereerst vindt je er het stadion van FC Wolfsburg. Daarnaast allerlei trainingsvelden, een waterskibaan en diverse wandelgebieden. Je kunt hier rustig een dag wandelen. Wij maken een wat korter rondje. We komen dan uit bij het oude kasteel waar men bezig is de zaak in te richten om FC Wolfsburg te ontvangen. Wij mogen dus niet meer naar binnen!
Het is ondertussen 1 juni geworden en we varen weer verder. Het weer lijkt nu wel stabiel zomerweer te worden. Ongeveer 24 graden en een zonnetje. Over dit stuk valt weinig te melden. Na 6 uur varen komen we aan in Haldersleben. Morgen wordt het anders. We krijgen dan het nieuwe aquaduct over de Elbe en daarna de sluis Hohenwarthe.
We vertrekken om even voor 8 uur. Om 10 uur zijn we bij het aquaduct. Hier moeten we ons melden via de marifoon om toestemming te krijgen om het aquaduct over te varen. Het is eenrichtingsverkeer. Hier gaat het marifoonverkeer fout. Wij zijn met twee boten, maar er hebben zich nog 3 boten aangesloten en zij vragen allen gelijktijdig om toestemming. De dame verzucht op een gegeven moment dat ze het niet meer snapt en antwoordt niet meer. We maken maar vast en wachten af.
Na ongeveer een half uur komt er een cruise-schip aan en dat vaart door. We gaan er gelijk achter aan. Daarna de sluis oproepen. Het zelfde verhaal. Teveel door elkaar heen en uiteindelijk vast maken. We wachten ruim 2 uur. We horen dat de sluis zelfs met een lege kamer op en neer gaat. Om kwart voor een mochten we met 5 boten de sluis in. Je krijgt een genummerde glijbolder toegewezen aan de binnenkant van de sluis. Wij hebben nr 5. Vastmaken en we zakken ruim 19 meter naar beneden.
We hebben na nog 300 meter doorvaren het Mittellandkanaal verlaten en varen dan het Elbe Havel Kanaal op. Op de kaart en in het boek staat een haventje aangegeven dat passantenplaatsen heeft. We passen daar niet in en gaan maar door. Om 15.00 uur hebben we de laatste sluis. Men is daar volop aan het werk. Met Europese subsidie wordt het kanaal verbreed, op diepte gebracht en een nieuwe sluis gebouwd. Het gehele stuk hebben we duwbakken e.d. die op en neer varen. We zijn het zat. Bij km. paal 349 is een goede plaats om aan de kant te gaan liggen. We maken vast met eerst de plank, dan de stootwillen er tussen en we liggen om 16.00 uur prima vast.
We besluiten om vandaag maar eens rustig aan te doen. Ondanks dat we met elkaar hadden afgesproken om op de heenweg zoveel mogelijk door te varen, vinden we het voor vandaag wel goed. Vanaf paal 349 naar het plaatsje Genthin is maar 1,5 uur varen. We willen daar boodschappen doen, eens lekker onderuit aan boord in het zonnetje liggen enz. Marina Lanke leent zich hier goed voor. 's Avonds tanken we de beide boten nog even helemaal af. We hebben ook kennisgemaakt met een stel Duitsers op een klein bootje. Zij vertellen ons dat Ketzin ook een fijne plek is om te overnachten.
Het is 4 juni en we schieten al aardig op. Nog een tweetal sluizen en dan is de weg naar Potsdam vrij van obstakels. Bij de laatste sluis moet er nog even teruggevaren worden. Een van de stootwillen van de Hilrie is langs de sluiswand losgekomen en moet eerst weer opgevist worden. Na ruim 5 uur varen liggen we in Ketzin. Er zijn wat lange steigers en bij een kiosk moet er betaald worden. Het sanitair is daarin ook gehuisvest. Voor het eerst valt e.e.a. ons qua schoonmaak en voorzieningen tegen. Het dorp is erg toeristisch ingesteld en overal moet voor betaald worden. Om de twee tot drie uur komt er een schip aan met mensen, welke daar een uurtje rondkijken en dan onder het genot van drank en eten weer verder gebracht worden. Gelukkig stopt dit na 18.00 uur en is het in de avond en de nacht lekker rustig.
Naast ons ligt een prachtige vlet van een meter of 14. Mooi houtsnijwerk aan de buitenzijde en op de ankerlier zit een mooie kop. Het zijn Nederlanders welke al een paar jaar door Europa varen. Zij raden ons aan om straks de toeristische route te nemen via Werder naar Potsdam. Het is omvaren maar veel mooier dan de rechtstreekse route. Ik probeer e.e.a. in ons navigatieprogramma te wijzigen en krijg geen GPS signaal. Na een half uurtje, en het proberen op twee laptops, blijkt dat je wel de stekker er goed in moet steken!!
Lekker vroeg weg om op tijd in Potsdam aan te komen. We hebben besloten om daar te gaan liggen en van daaruit naar Berlijn te gaan. Dat is zeer goed te doen met een groepskaart op het openbaar vervoer. Voor totaal 17,50 euro gaan we met 4 personen vanuit Potsdam met de trein naar Berlijn en kunnen we daar iedere bus, metro en trein nemen. De route is inderdaad erg mooi. Je mag niet harder dan 6 km per uur varen en het is een aaneenschakeling van watertjes, meertjes en meren. Het laatste stuk moet je zelfs opletten voor een kabelpontje en tegenliggers. We maken vast in de grote jachthaven. Deze haven is het eigendom van een Groninger, welke samen met zijn Duitse vrouw, deze haven twee jaar daarvoor heeft gekocht. Er werd nog volop vervangen en vernieuwd.
POTSDAM is een van de mooiste steden van Duitsland. Vooral de oude binnenstad en het park Sans Souci zijn indrukwekkend. We blijven hier een aantal dagen om zowel Potsdam als Berlijn te bezichtigen. Berlijn valt wat tegen. De hele binnenstad ligt overhoop. Ook is het nu ruim 33 graden en dat is ook niet bevorderlijk voor het rondlopen in een stad. Je moet overal tussendoor en het is ontzettend druk met toeristen! Na een paar dagen hebben we het wel gezien. Ook op het water is het druk. Binnenvaartschepen en rondvaartboten. We zijn blij dat we niet doorgevaren zijn om in Berlijn te gaan liggen. We hadden toch ook al besloten om op de terugweg zoveel mogelijk steden aan te doen en daar ook rond te kijken.
Het is langzamerhand tijd om weer op de terugweg te gaan. We willen een vlaggetje van Berlijn scoren (rood, wit met een beertje erin) en dat kon in Werder. Je moet om het eiland Werder heenvaren, dwars door boeienreeksen voor roeiwedstrijden en dan kun je aan een gemeentelijke steiger vastmaken. Er is stroom en water. Op de kant staat eenvoudig sanitair. We wandelen het eiland op en genieten van het uitzicht en de mooie kerk. Het was maar een uurtje varen en we hebben dus nog de hele middag voor ons om hier rond te kijken. In Berlijn konden we geen watersportwinkel vinden en hier hebben ze er twee. We scoren alle twee het vlaggetje en die wordt natuurlijk direct aangeslagen. Om even na zessen komt er een gemeenteman het liggeld innen.
Na vertrek uit Werder moeten we de sluis bij Brandenburg door. Omdat we te hoog zijn kunnen we niet door de stad en nemen weer de grote sluis. We gaan Brandenburg voorbij en zoeken een ligplaats bij Plaue. Je ligt dan midden in het merengebied. We blijven daar minimaal een dag liggen, zodat we zowel in de omgeving als naar Brandenburg kunnen fietsen. Je kunt hier heerlijk fietsen rondom de meren en door de bossen. Ook kom je hier de befaamde vlotjes tegen voorzien van een houten huisje of een ronde koepel. Met een buitenboordmotor schuiven ze over de meren en kanalen.
Einde deel 2
Wordt vervolgd....