2 juli 2015 voeren wij van huis naar ons plekje in de WVA haven, vanwaar wij de volgende morgen aan onze zomervakantie begonnen. 37 graden Celsius, wat een begin! Fantastisch weer om op de rivieren te varen, via IJsselmonde, Willemstad en Tholen voeren wij via de havens Antwerpen binnen. Wat is dit toch een gezellige en prachtige stad en dan hebben wij de luxe om Antwerpen vanaf de boot, in zo’n mooie Jachthaven te bezoeken. Volgend jaar komen wij hier vast weer terug om Sail (Tall Ships Races) Antwerpen 2016 mee te kunnen maken. In 2010 was Sail Antwerpen voor ons een fantastisch belevenis, dus volgend jaar zijn wij er graag weer bij.
De Vlaamse Kempen vormen een oase van rust, met wel een heel aantal sluizen, maar verder relaxen en fietsen over de prachtige fietspaden met de bekende in België uitgevonden knooppunten. In St.-Job-in-’t-Goor werden wij met open armen ontvangen, de voorzitter nodigde de aanwezige passanten op de regenachtige zondagmiddag uit voor een borreltje op het terras. Verder was het heel apart om dichtbij St. Job, in België, een grote Duitse militaire begraafplaats aan te treffen.
Het Zilvermeer bij Mol was voor ons een heel nieuwe ervaring, het is een prachtige locatie. Zoals men zelf zegt: “Een toeristische trekpleister in een groene Kempische oase.” De mooie en goed verzorgde jachthaven draagt de exotische naam ‘Port Aventura’. Vlakbij is zelfs een heus strand met alle voorzieningen om zonaanbidders en kinderen langdurig te vermaken.
Via een drietal hoge sluizen kwamen wij in Lommel Kerkhoven. Op loopafstand van jachthaven “De Blauwe Reiger” is de Boerenhoeve, waar je alle dagen in de rij moet staan om het allerlekkerste ijs wat denkbaar is te kopen. Voor het eerst hebben wij de nieuwe sanitaire voorzieningen van Bocholt mogen gebruiken, wat een verbetering ten opzichte van ons vorige bezoek!
Deze zomer konden wij aan de openbare weg, extra rustig, met de deur van het slot aan boord slapen. Dit dankzij de beveiligingstip van mei van dit jaar op de WVA website. Voor € 0,69 inclusief batterijen, hebben wij bij Action een heus alarm gekocht dat een hels kabaal maakt als de deur onverwacht wordt geopend.
Het was heel apart om in de sluis van Neerharen 11 meter omhoog te gaan zonder de boot met een touwtje vast te maken. Na onze laatste dag in België, in Kanne aan het Albert kanaal, zijn wij via de 14 meter hoge sluis van Lanaye naar Maastricht gevaren.
In de gezellige haven met eigen zwembad “Treech 42” hebben wij het slechte weer van eind juli over ons heen laten komen. De zware storm die over Noord en West Nederland raasde was hier gelukkig wat minder sterk. In Maastricht en omgeving hoef je je ook met slecht weer geen dag te vervelen er is hier zoveel te zien en te doen, fantastisch gewoon. Bij de Hoeve Lichtenberg op de Sint Pietersberg bijvoorbeeld, daar waren zeer enthousiaste vrijwilligers van Natuurmonumenten die over de Mergelgroeve en het belang ervan vertelden en ons een kijkje in de geschiedenis ervan gaven. Bij het Buitengoed Slavante zijn wij in het enorm uitgestrekte grottencomplex geweest.
In de nieuwe passantenhaven van Maasbracht werden wij gewekt door een grote kudde schapen, die door de schaapherder samen met haar hond in alle vroegte werd verplaatst. Ik ben in Maasbracht in de grootste dumpzaak die ik ooit gezien heb geweest. Er is een enorm assortiment met splinternieuwe spullen en er zijn allerlei scheepsbenodigdheden. Als je ooit iets nodig hebt en je kunt het niet vinden, dan is het daar vast voorhanden. Je kunt er zelfs historische vliegtuigen en legertanks kopen. (Dumpstore Valkenpower.)
De afgelopen winter in Limburg door brand getroffen jachthavens hebben wij maar overgeslagen, wij zijn doorgevaren naar Roermond en daar kregen wij weer een mooi plekje bij de Helanawerf. Helaas vierden de wespen in het zuiden van ons land deze zomer in grote getalen feest. Buiten op een terras in het zonnetje eten ontaarde in een ware wespenaanval, met het bord in de hand vluchtten wij naar binnen. Wat een wespenplaag! De wespenvanger had een vaste plek op het dak van onze boot.
In de gezellige haven van WSV De Maas in Blerick hebben wij weer eens ervaren hoe een gastvrije watersportvereniging het verblijf voor de passanten tot een feestje kan maken, eigenlijk wilden wij hier niet meer weg gaan. Wat is dit een mooi gebied om te wandelen en te fietsen, aan weerskanten van de Maas is de natuur prachtig en het is ook nog leuk om met de pontjes over de Maas te varen.
In Cuijk waren wij te gast bij de Watersportvereniging, door de rijke natuur is het erg mooi fietsen rondom de Kraaijenbergseplassen met als voordeel, dat het niet zo heuvelachtig is als aan de andere kant van de Maas. Denk maar aan de ‘zeven heuvelen route’ bij Plasmolen.
Wij waren er nog niet eerder geweest, maar het is aan te raden om eens bij de Watersportvereniging De Batavier in Niftrik bij Wijchen af te meren, wat een prachtige steigers zijn daar en er komen nog meer nieuwe steigers bij. De gastheer en gastvrouw van het restaurant fungeren er als havenmeester. Er werd voor ons in alle rust een prachtige fietsroute langs de knooppunten uitgetekend. Wij zagen er de heide al in bloei staan. In het havenrestaurant kun je voor een prikkie heerlijk eten.
Het viel ons dit jaar op, dat wij bij de vele verenigingen waar wij zijn geweest, zo hartelijk werden ontvangen. Men deed erg zijn best om het ons naar de zin te maken. Het kopje koffie staat bijna overal voor je klaar, de faciliteiten zijn goed en de prijzen zijn alleszins redelijk. Er zijn commerciële havens die hier nog wel het een en ander van kunnen leren, in sommige commerciële havens zie je de havenmeester alleen op kantoor achter de kassa.
Wij waren dit jaar wel geluksvogels, gedurende de ruim 6 weken dat wij onderweg waren hebben wij heel veel mooi weer gehad, weinig wind (motorboot vaarders vinden dat fijn!) en betrekkelijk weinig regen. Wat is het dan mooi om op de grote rivieren te varen. Deze keer hadden wij ook de luxe om als het minder weer was gewoon in de haven te blijven liggen, tijd speelde dit jaar voor het eerst een minder belangrijke rol. Het minder mooie weer vergeet je trouwens snel zodra het zonnetje zich weer laat zien.
Al jaren zijn wij op de Andelse Maas langs Slot Loevestein gevaren, telkens zeiden wij tegen elkaar daar moeten we toch een keer heen gaan, maar vervolgens deden wij dat nooit. Nu zijn wij voor het eerst in het “dorp van dokter Tinus“ geweest; de vestingstad Woudrichem. Eerlijk gezegd hadden wij nog nooit van dokter Tinus gehoord. Als je echter door de plaats loopt wordt je op vele plekken met deze televisieserie geconfronteerd. De plaatselijk economie leeft er zelfs van op. De vriendelijk havenmeester van Woudrichem kwam ons met zijn rubberboot tegemoet en wees ons een prachtig plekje aan. Wat een bijzonder haventje is dit en wat hebben wij er leuk gelegen. Het is tot mijn verbazing zelfs een haven met Blauwe Wimpel. Tot aan het begin van de twintigste eeuw leefden de inwoners van Woudrichem vooral van de visserij, de Zalmschouwen zijn er nu nog stille getuigen van. Als je hier in de omgeving fietst, lijkt het echt alsof de tijd heeft stil gestaan, hele mooie dijkhuizen, prachtige tuinen en landerijen. In Andel, een van de omliggende dorpen aan de Andelse Maas, ligt zelfs een militaire held begraven: Jan Claesen (†1634), de trompetter uit het leger van Prins Maurits. En uiteraard gingen wij met het kleine fietspontje over naar het mooie Slot Loevestein om de boekenkist van Hugo de Groot te aanschouwen.
Op basis van eerdere ervaringen waren wij van plan om “De Peiler” in Vianen dit jaar over te slaan echter, wij konden de verleiding van de saté van Boer Bertus niet weerstaan. En wat bleek, de jachthaven is weer nieuw leven ingeblazen door een enthousiast nieuw bestuur en tevens is er een (succesvolle) verjongingsslag gaande om jonge leden te enthousiasmeren voor de watersport.
Na nog een fantastische zonnige dag, varend over de Lek naar IJsselmonde zijn wij de volgende dag in een druilige regen over de Hollandse IJssel, om Alphen heen naar huis gevaren. Zo kwam er toch weer een einde aan onze vakantie, thuis gekomen keek de tuin ons uitnodigend aan, er was weer voldoende werk aan de winkel.
De bemanning van de Mary, Hanny en Albert Remmelts